Yerebatan Sarnıcı nedir

İlk Çağ’da kentin su ihtiyacını karşılamak için yapılan sarnıç, günümüzde içinde su bulunsa dahi sadece tarihi eserler arasında yer alarak, ziyaretçilerin görüşüne sunuluyor.

UZUN SÜRE HİZMET VERDİ

6. yüzyılda imparator İustinianos tarafından yaptırılan sarnıç, Osmanlı Dönemi’nde de uzun süre halkın su ihtiyacını karşıladı.

Sarnıç içerisinde yer alan su, Cebeciköy Kemeri ile 19 km uzaklıkta yer alan Belgrad Ormanı’ndan elde edildi.

336 SÜTUNDAN OLUŞUYOR

Uzunluğu 140 metre olan Yerebatan Sarnıcı’nın genişliği 70 cm olup yüksekliği ise 8 metredir. Sarnıcın içerisinde 80.000 metreküp su bulunuyor.

Sarnıcın üst kısmı kapalı olup bu kısımda 12 sıra halinde dörder metre aralıklarla dizilen 336 sütun yer alıyor.

MEDUSA BAŞI

Sarnıcın kuzeybatı köşesinde yer alan iki sütun, altında kaide olarak yapılan iki Medusa başıyla Roma Dönemi’nin heykeltıraşlık sanatına da örnek gösterilir. 4. yüzyıla ait olan Medusa başlarının hangi yapıdan alındığı hakkında kesin bir bilgi yoktur.

Medusa başlarının biri yan biri ise ters çevrilmiş görünümdedir. Çok tanrılı dinden, tek tanrılı dine geçişi temsil ettiği düşünülen Medusa başları hakkında pek çok rivayet bulunuyor. Bir inanışa göre; ona bakan kişilerin taşlaştığı düşünülmektedir.

ARAP ORDUSU TEHLİKESİ

Diğer inanışa göre ise Justinianus, Arap ordularının İstanbul’a doğru yola çıktığını öğrenir ve sarnıcın hızlı şekilde yapılmasını ister.

Sütun kaidesi olarak kullanılan taşların özelliği düz, yatık ya da ters şekilde dizilmesi.

Bu aşamada estetik görünüm bir kenara bırakılarak sarnıcın kısa sürede tamamlanması amaçlanmıştır.