Düşüncenin gelişimi basitten karmaşığa, çelişkilerden senteze ve yeni çelişkilerle geleceğe yelken açar.İnsanlar ise muhalif bir varlıktır, inanma duygusu ve güven dayatmayla zorbalıkla değil, iç tatminle mümkündür. Dolayısıyla her şeyi eleştirir ve insanın iç dünyası gereği bilinmeyene bilinmezliğe karşı güvenmez. Şeffaflık güvenliğin en başta olması gereken prensibidir. Şeffaf olması gereken yerler çok büyük güvence ile teminat altına alınması gerekir. İnsanlar arasındaki ilişkilerde bile iletişimi güçlendirecek samimiyeti sağlayıp dostluğu geliştirecek ilk şey görünebilirliktir. Tüm yönetim birimleri şeffaf olmak zorundadır. Hesap verebilir, muhakeme edilebilir olmanın da ilk önceliğidir şeffaflık ve objektif olmak.
Kültürümüzü de geliştirebilecek olan insanları ve toplumları kaynaştırabilecek düstur, paylaşmak, dayanışmak ve yardımlaşmaktır. İnsanlar güvenle ve güven duygusuyla samimiyet kurar.İnsanlığın temel değerlerine sahip çıktığımız zaman insanı insanca yaşatabildiğimiz zaman gelişeceğiz. Sadece birileri değil, toplumun tümüyle müreffeh olmasını sağlayacak tüm duygu ve düşüncelere kucak açmalıyız. İnandığımız değerlerin temelinde adalet olmadıkça, kendimiz için istediğimizi başkası için de istemedikçe insan olma erdemine ulaşmamız mümkün olmayacaktır.
Toplumlar da insan gibi doğar büyür ve çöker. İnsanlıktan sınıfta kaldığımız ortadadır. Sorunlarımızı toplumun ve onu oluşturan tüm yapılarının şeffaf olması hesap verilebilir olması ve yanlışların da düzeltilebilir olması ile çözebiliriz. Hiçbir doğruya yanlış yollardan ve yanlış hileli yöntemlerle ulaşılamaz. İlkeli duruşlar sağlam geleceğe ulaştırır. Yanlışı savunurken doğru kırıntıları ile sarılı çürük kaleleri çok çabuk çöker. İnsanlardaki vicdan geç çalışır ve çok geç harekete geçer ama hiç bir zaman susmaz.